Mijn komst op deze wereld betekende dubbele blijdschap voor mijn ouders: Wereldoorlog II gedaan en een nieuw leven in de familie. Kortessem had er een inwoner bijgekregen, echter niet voor lang; in 1951 verhuisden wij naar Diepenbeek.
Na het lager onderwijs en 3 jaar technische school (A3 Elektriciteit) begon op 16-jarige leeftijd het "echte" leven: werken en leren.
Werken betekende voor mij dat ik mij gedurende een aantal uren per week moest verhuren om mijn leven (en later dat van mijn gezin) te kunnen bekostigen.
In die periode zag ik dan ook de gelegenheid om via avondscholen, culturele centra, vormingscentra, schriftelijke cursussen en cursussen aangeboden door mijn werkgevers, allerlei kennis te vergaren over onderwerpen die mij boeiden. In de mate van het mogelijke paste ik dan ook mijn werk aan volgens de opgedane kennis. Zo ging het van elektricien, papiertechnieker, elektronicus,
kwaliteitscontroleur, meet- en regeltechnieker tot ik uiteindelijk; in 1990, van mijn grootste hobby mijn beroep kon maken als informaticus (voornamelijk netwerkbeheer).
Het Peters Principe indachtig heb ik nooit last gehad van carrièredrang.
Na mijn loopbaanonderbreking en pensionering (vanaf 2002), heb ik leren bridgen en mij aangeboden als vrijwilliger in het seniorenhuis in Diepenbeek waar ik nu nog steeds actief ben op gebied van computer en bridge.
Ik ben gehuwd, wij hebben twee kinderen en twee kleinkinderen.
Via de knoppen in de menubalk, verneem je meer over mijn hobby's.
Hiernaast een 'actiefoto' ;-) bij het uitoefenen van mijn grootste hobby sinds halfweg de jaren '70.